Κεράσι [Prunus sp.]

Η ανερχόμενη καλλιέργεια στην εγχώρια δενδροκομία!

Τα τελευταία χρόνια, αυξάνονται ολοένα και περισσότερο τα στρέμματα όπου καλλιεργούνται κερασιές στην Ελλάδα.

Το φυτό της κερασιάς, πέραν από τη χρήση του καρπού της, και του ίδιου της του φυτού (ως καλλωπιστικό), αξιοποιείται και για το πολύ καλής ποιότητας ξύλο της, το οποίο είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό. Έχει μακρά περίοδο ζωής και μπαίνει αρκετά νωρίς σε παραγωγή.

Στα ελληνικά εδάφη καλλιεργούνται πολλές ποικιλίες, που χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες, κεράσια με απαλή σάρκα και κεράσια με τραγανή σάρκα.

Διατροφική αξία

Ο καρπός της κερασιάς είναι μια εύγευστη πηγή ενέργειας!

Τα κεράσια είναι πλούσια σε βιταμίνες, μέταλλα και ιχνοστοιχεία.

Πολλές μελέτες αναφέρουν την αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη τους δράση.

Προκλήσεις για την καλλιέργεια της κερασιάς

Η καλλιέργεια της κερασιάς ανθίζει αρκετά πρώιμα. Αυτός την κάνει ιδιαίτερα ευαίσθητη σε ζημιές από παγετό κατά την κρίσιμη περίοδο της ανθοφορίας.

Κατά την καλλιέργειά της θα πρέπει να παρακολουθείται για να αποφεύγονται οι προσβολές από παθογόνα και εχθρούς.

Σημαντικές προσβολές:

  • Μονίλια:

Η πιο σημαντική ασθένεια της κερασιάς. Γνωστή και ως φαιά σήψη προσβάλλει τα άνθη, τους βλαστούς αλλά και τους καρπούς. Εκτός από τα συμπτώματα που εμφανίζονται στο χωράφι, προκαλεί και μετασυλλεκτικές ασθένειες, με μείωση στην ποσότητα του τελικού προϊόντος και υποβάθμιση της ποιότητας του.

  • Κορύνεο:

Πρόκειται για μια πολύ διαδεδομένη ασθένεια, η οποία θα πρέπει από πολύ νωρίς να παρακολουθείται. Το τυπικό σύμπτωμα είναι οι "τρύπες από σκάγια" στα φύλλα των κερασιών.

  • Ραγολέτιδα:

Πολύ σημαντικός εχθρός των κερασιών. Οι προσβολές ξεκινούν από τη στιγμή του μεταχρωματισμού των καρπών, από κίτρινο σε ρόδινο χρώμα.

  • Δροσόφιλα:

Ο σημαντικότερος εχθρός της καλλιέργειας. Οι προνύμφες διαχειμάζουν και τρέφονται από τον καρπό.

7 χρήσιμες συμβουλές για τη σωστή προστασία από τη Μονίλια

  • Απομάκρυνση κλαδεμένων τμημάτων, προσβεβλημένων φύλλων και καρπών (μουμιοποιημένων) πριν να πέσουν τα φύλλα. Με αυτόν τον τρόπο μειώνεται το μόλυσμα για την επόμενη χρονιά.
  • Η προληπτική χρήση σκευασμάτων είναι πάντοτε προτιμότερη από την θεραπευτική.
  • Να γίνεται σωστή χρήση των σκευασμάτων, με τις σωστές (συνιστώμενες - κατάλληλες – προτεινόμενες) εναλλαγές σκευασμάτων που έχουν διαφορετικό χημικό τρόπο δράσης.
  • Οι ψεκασμοί θα πρέπει να πραγματοποιούνται στις σωστές καιρικές συνθήκες, χρησιμοποιώντας τα κατάλληλα γεωργικά μηχανήματα να έχουν ρυθμιστεί σωστά (μπεκ τύπου σκούπας) για να επιτυγχάνεται σωστή διαβροχή του φυτού και πλήρης κάλυψης.
  • Ο μέγιστος κίνδυνος για την εξάπλωση της ασθένειας είναι κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, επομένως θα πρέπει να υπάρχει στενή παρακολούθηση 10 μέρες πριν και μετά την ανθοφορία.
  • Όταν η πίεση είναι μεγάλη, να γίνονται πιο συχνά επεμβάσεις μεταξύ των ψεκασμών.
  • Η συγκομιδή να γίνεται με προσοχή χωρίς να τραυματίζονται οι καρποί. Οι σχισμές αποτελούν εστία μόλυνσης (μετασυλλεκτική σήψη). Ο κίνδυνος προσβολής παραμένει υψηλός κατά την διάρκεια της αποθήκευσης.

Επάνω